Zevenhoven | Aanstaande zaterdag hoopt Marco Pellegrom zijn allerlaatste thuiswedstrijd als volwaardig eerste elftalspeler van Zevenhoven te spelen. De 36-jarige aanvalsleider heeft besloten om na dit seizoen afscheid te nemen, maar zal in noodgevallen wel beschikbaar blijven voor de ploeg van Danny ter Hoeve.
Zeventien seizoenen geleden maakte Pellegrom vanuit de jeugd de overstap naar de selectie van Zevenhoven, waar hij begon in het tweede elftal. Dit was echter van korte duur, want na twee wedstrijden en een half dozijn aan treffers bij de reserves liet Fokke van der Reijd de toen 19-jarige speler debuteren in het eerste elftal en vanaf dat moment is Pellegrom niet meer uit het elftal verdwenen. Inmiddels heeft Pellegrom 307 competitiedoelpunten gemaakt, waarvan overigens 84 in het shirt van Altior waarvoor hij ook nog drie seizoenen uitkwam. We blikken met de doelpuntenmachine terug op zijn carrière, de reden om ermee te stoppen en het mogelijk aanstaande kampioenschap van Zevenhoven.
Marco, een paar weken geleden raakte je op ongelukkige wijze geblesseerd. Hoe gaat het nu met je, waar heb je precies last van en kunnen we je in de laatste twee competitiewedstrijden wel weer op het wedstrijdformulier verwachten?
“Zo’n twee weken geleden raakte ik geblesseerd tijdens een ‘onschuldige’ dag met m’n kinderen in de binnenspeeltuin. Hier klapte ik door m’n enkel waarbij de banden een flinke optater gekregen hebben. Sindsdien zit de enkel vol met vocht wat nu (te) langzaam aan het afnemen is en ik door middel van koelen met ijspacks, zalfjes smeren, etc. aan het herstellen van ben. Het gaat nu met de dag beter, en zoals het er nu naar uit ziet en voelt verwacht ik dat ik voor aanstaande zaterdag tegen Roodenburg weer aan kan sluiten bij de groep voor de nog twee cruciale potjes van dit seizoen.”
“Ik heb inderdaad een gesprek met onze trainer gehad, waarbij ik aangegeven heb dat ik volgend seizoen geen volledig seizoen meer ga voetballen”
Pellegrom stopt volgend seizoen als volwaardig 1e elftalspeler
Daar zal iedereen met een geel-rood hart blij mee zijn. Dan even terug naar afgelopen weekend. Ineens zijn jullie weer koploper, hoe is er in de groep op het resultaat van BSC ’68 gereageerd?
“Met veel vreugde uiteraard. Allereerst waren we blij dat we zelf een goed resultaat geboekt hebben bij LSVV waardoor we de druk wat opgevoerd hadden bij BSC die daarna moesten aantreden tegen SJZ, wat toch wel een vervelende en stugge tegenstander kan zijn weten we uit eigen ervaring. We hadden de hoop, en misschien wel verwachting, dat als ze nog punten zouden laten liggen, dat dit tegen SJZ zou moeten gebeuren en zo geschiedde. Er waren er van ons ook een aantal wezen kijken bij de wedstrijd van BSC en de rest heeft het via app en andere kanalen gevolgd. Hier is na afloop uiteraard met veel vreugde op gereageerd.”
Merk je dat het kampioenschap nu ook echt begint te leven?
“Ja absoluut. Nu moet ik zeggen dat het al enige tijd leeft in de groep aangezien wij en BSC nog de enige overgebleven ploegen zijn voor het kampioenschap. Alleen als je dan nu twee wedstrijden voor het einde weer bovenaan komt te staan, dan zal het nu nog veel meer leven en moeten wij dit karwei gaan klaren. We zullen er alles aan doen om deze resterende twee wedstrijden tegen Roodenburg en Woubrugge tot een goed einde te brengen, en als dat gebeurt dan zal het feest wel losbarsten… Ik ga er dan ook vanuit dat het pas op de laatste speeldag beslist zal gaan worden overigens, maar eventueel zou het aanstaande zaterdag natuurlijk ook mogen als wij winnen en BSC verliest.”
Dan iets anders. Inmiddels hebben wij via de welbekende wandelgangen begrepen dat je er aan het eind van dit seizoen mee gaat stoppen, klopt dat?
“Ik heb inderdaad een gesprek gehad met onze trainer gehad, waarbij ik aangegeven heb dat ik volgend seizoen geen volledig seizoen meer ga voetballen. Ik blijf wel trainen met de groep en houd mezelf beschikbaar voor het team mochten ze een beroep op mij moeten doen in verband met eventuele blessures, schorsingen, etc., en kan dan eventueel helpen waar nodig is. Maar een volledig seizoen is wel uitgesloten en daar heb ik meerdere redenen voor. Het voornaamste is wel het fysieke gedeelte, ik merk sinds een aantal maanden wel dat het meer en meer belasting geeft na trainingen en wedstrijden. De dag na een wedstrijd heb ik dan ook gewoon last en pijntjes in het lichaam en dat is wel erger aan het worden met de maanden. Verder vind ik het ook belangrijk om meer tijd te besteden met de kinderen en het gezin.”
“Stiekem hoop ik natuurlijk straks voor het eerst kampioen te mogen worden met de club waar ik vanaf kleins af aan begonnen ben. Dat zou een ultieme bekroning op mijn carrière zijn!”
Pellegrom over het mogelijke kampioenschap van Zevenhoven
Dat is voor Zevenhoven een behoorlijke aderlating, maar een begrijpelijke keuze. Terugkijkend op jouw carrière, wat zijn voor jou de hoogtepunten geweest?
“Met name de wedstrijden met Zevenhoven in de nacompetitie voor promotie naar de eerste klasse – destijds speelden we tweede klasse – met een finale tegen SVL waarbij we de ronde daarvoor het in de eerste klasse spelende Roda ’46 van trainer John van Loen compleet van de mat tikte met een 1-6 overwinning. Ik denk dat we daar echt onze beste wedstrijd ooit gespeeld hebben, dat staat me nog altijd bij. Ook de nacompetitie tegen Spijkenisse was een beleving, waarbij we ook daar helaas aan de verkeerde kant van de score stonden. Verder heb ik in de drie jaren bij Altior ook hoogtepunten beleeft met een promotie in m’n eerste seizoen naar de derde klasse en het seizoen daarna werden we direct kampioen wat resulteerde in een promotie naar de tweede klasse. Ook dat was een fantastische tijd. Wat me verder altijd zal bijblijven zijn de wedstrijden tegen profclubs, zoals NAC, FC Utrecht en FC Volendam. Dit was prachtig om mee te maken en om te mogen spelen.”
Maar het absolute hoogtepunt hoop je denk in de komende anderhalve week mee te maken?
“Voor wat betreft het hoogtepunt bij Zevenhoven, ja absoluut! Stiekem hoop ik natuurlijk straks voor het eerst kampioen te mogen worden met de club waar ik vanaf kleins af aan begonnen ben, dat zou een ultieme bekroning zijn op mijn carrière en ik kan me dan ook niks mooiers voorstellen. Maar we moeten dit eerst nog wel ‘even’ doen. We zullen alles moeten geven in deze komende twee weken en hopelijk kan ik dan inderdaad zeggen dat het absolute hoogtepunt is bereikt. De nacompetitie is in ieder geval al veiliggesteld, echter willen we die het liefst overslaan en direct kampioen worden.”
Stel dat jullie kampioen worden, wat zou dit losmaken in Zevenhoven?
“Ja iets geweldigs denk en hoop ik, het is voor de club al erg lang geleden wat betreft het laatste kampioenschap (Zevenhoven werd in het seizoen 1998-1999 voor het laatste kampioen, red.). Dus ik denk dat als we kampioen worden in de aankomende twee weken dat de club en het dorp aardig op zijn kop zal staan en er flink feest gevierd zal gaan worden. Het is iets om naar uit te kijken en wat een enorme motivatie voor ons moet zijn als groep om dit te bewerkstelligen in het slot van het seizoen.”
Marco, heel veel succes voor jou en je ploeggenoten in de aankomende twee wedstrijden. En hopelijk volgt inderdaad de ultieme bekroning op jouw schitterende voetbalcarrière.
