0172SPORT, Ludo Pistorius, Ludo's en don'ts, 0172SPORT column

De Mooiste

De zon, weerkaatsend op de hoogbouw aan de voet van de Erasmusbrug. Wat kwamen er zondag een aantal prachtige plaatjes binnen van Rotterdam. De marathon en Rotterdam. Het is al 40 jaar een mooi huwelijk, het is onafscheidelijk van elkaar.

In 1981 werd ie voor het eerst gelopen. Zes rondjes om de Kralingse plas heen. In de regen. 200 deelnemers, een ‘handjevol’ toeschouwers. Dat was zondag wel anders. Een prachtig parcours langs de mooiste plekken van de stad, strak blauwe lucht, heerlijke temperatuur. En duizenden deelnemers, duizenden supporters.

Maandagochtend sla ik altijd even de krant open, en lees ik de laatste nieuwsfeiten waarbij de sport editie en de regio sport altijd wat meer aandacht van me krijgen. En wat een prachtige, maar soms ook verdrietige verhalen horen er bij de 40e editie van de NN Marathon. Van een huwelijksaanzoek net voor de finish, een loper verkleed als lantaarnpaal tot aan erg emotionele verhalen over het lopen voor een ernstig zieke vriend, of mensen die een dierbare verloren zijn en aandacht willen vragen voor een vreselijke ziekte.

‘Ergens voor trainen, ergens naar toe willen leven, om vervolgens een ultiem doel te bereiken’

Ludo ziet overeenkomsten tussen alle deelnemers aan de marathon

Maar wat denk ik alle deelnemers wel gemeen hebben met elkaar, is dat ze uitdagingen zoeken en nodig hebben. Ergens voor trainen, ergens naar toe willen leven, om vervolgens een ultiem doel te bereiken. En dat doel kan zijn om een persoonlijk record te breken, om binnen een bepaalde tijd binnen te zijn of om jezelf gewoon te prikken. En ik vind het dus razend knap als je jezelf zo kunt opladen en alles uit jezelf kunt halen. Als je pijnt kunt lijden, als je kunt afzien.

Als ik aan de marathon denk, schieten ook een paar namen door mijn hoofd. Heel gek, maar ik denk dan bijvoorbeeld meteen aan Bert van Vlaanderen, Kamiel Maase en Greg van Hest. Waarbij ik bij van Hest ook nog zijn lichte stem zou herkennen, in een interview net na de streep. Na een zoekopdracht over Bert van Vlaanderen, lees ik ook het legendarische verhaal nog eens terug over de editie van 1991. Van Vlaanderen werd ingezet als Haas (om het tempo hoog te houden tot km 21) om zodoende de favorieten tot een goede tijd te laten komen. Echter, keek hij na de halve marathon over zijn schouder en was er niemand meer te zien. Hij voelde zich zo goed, dat hij zelf maar door liep en Nederlands Kampioen werd in ruim 2 uur en 12 minuten. Prachtig!

Het is echt een topsport. Het gaat zo ontzettend hard. Het wereldrecord staat op 2:01:39. Een kwestie van tijd denk ik voordat er onder de 2 uur gelopen gaat worden.

Tenslotte, nog even mijn felicitaties en waardering aan mijn buurvrouw. Nanda, wat een wereld prestatie! Klasse gedaan!

Altior knokt zich ook langs Foreholte

Voorbeschouwing op de wedstrijden in speelronde 6