De afgelopen weken komt de term “de bus parkeren” weer regelmatig voor in het voetballand van onze nationale- en amateurcompetitie. Eigenlijk is het niets minder dan zeer compact op eigen helft spelen en wanneer we de bal hebben proberen in vijf passes voor de goal van de tegenstander te komen. Een speelwijze die ze in Engeland vaker hanteren en die gaan soms zo ver dat ze altijd de bal snel terug geven aan de tegenstander. Na afloop van de wedstrijd hoor je dan ook vaak dat het anti-voetbal is en dat je zelf zo nooit wil spelen. Ik heb Cambuur tegen Ajax gezien, zo wil je er ook niet af, dan maar een weekje de “Go Ahead Eagels methode” spelen en een mooi resultaat meenemen.
Spelen naar de mogelijkheden die het spel biedt en zorgen dat je op en top gemotiveerd bent om ook tegen mindere tegenstander op hoog tempo het spel kan spelen. Het wisselen van kant op hoog tempo om je tegenstander uit de organisatie te krijgen om zodoende in de as van het veld toe te slaan. In het begin van de wedstrijd, wanneer de tegenstander het conditioneel nog goed voorloopt, is er sprake van dat het tempo omhoog moet. Het sneller, harder en zuiverder inspelen van de bal lukt nog. Naarmate de wedstrijd duurt en de stand 0-0 blijft, gaat het tempo eruit en is de creativiteit ver te zoeken. Het komt in deze fase aan of de tegenstander een gaatje laat vallen en of die ene goede kans ook direct gemaakt wordt. Dat ene moment, die ene kans die moet erin, als dat tegenzit dan kom je ook in de problemen, om moedeloos van te worden.
De trainer bedenkt in die situatie de meest creatieve oplossingen om er toch doorheen te spelen, er is tenslotte sprake van 80% balbezit dus hij zal zo wel komen. De keuze om opportunistisch te gaan spelen en vaker de vroege voorzet te geven komt pas in de laatste fase van de wedstrijd! Ik snap het soms wel, je bent zoveel beter dan je tegenstander, je hebt zoveel balbezit, dan is geduld belangrijk en iedereen houd je voor dat hij gaat zo vallen. Als je dan net als Ajax met 0-0 het veld afstapt dan baal je enorm en dan hoor je alle media er iets van vinden en alle supporters die snappen het ineens niet meer. Zo goed tegen PSV en Dortmund, en dan dit tegen Go Ahead Eagels.
‘We zouden vaker opportunistischer moeten spelen, meer aandacht moeten hebben voor het winnen van de tweede bal en sneller voor de goal moeten komen om de tegenstander te ontregelen’
Dennis denkt dat er andere oplossingen zijn om uiteindelijk te scoren
Heerlijk die discussies, het ineens geen vorm meer hebben en klagen dat de tegenstander zo compact speelt. Ineens deugt er niets meer van de speelwijze of de inzet. Laten we eerlijk zijn, de spelers zijn er nog steeds van overtuigd dat ze alles hebben gegeven om een maximaal resultaat te behalen. Het kan misplaatste arrogantie zijn, het kan onderschatting zijn, het lag nooit aan de tegenstander die compact op eigen helft doelpunten probeerde te voorkomen en aan de bal weinig risico nam. Je speelt zo goed als je tegenstander het toelaat of er zijn twee partijen nodig om een topwedstrijd te zien. PSV en Dortmund speelden beiden om te winnen, dan komen er meer ruimtes en dan wordt het een gevecht waar de supporters het liefst naar kijken en is Ajax in een groter voordeel.
Het lijkt simpel als ik zeg dat we vaker opportunistisch zouden moeten spelen, meer aandacht moeten hebben voor het winnen van de tweede bal en sneller weer voor de goal moeten komen om de organisatie van de tegenstander te ontregelen. Het ‘gameplan’ van proberen niet te verliezen op een andere manier insteken. Met twee kopsterke spelers in de punt van de aanval en geen vier verdedigers maar vijf middenvelders om de tweede bal sneller te veroveren en direct weer in te brengen. Je tegenstander geen moment rust gunnen in het goed organiseren van het compact staan en de linies uit elkaar spelen zodat er ruimte ontstaat voor meer kansen. Dan zal je trainingsweek intensiever gericht moeten zijn op deze manier van aanvallen in plaats van te denken dat je tussen de Europese wedstrijden door wel even gaat afrekenen met Go Ahead Eagels.