Halleluja. Na een lange coronaperiode waarin het amateurvoetbal grotendeels stil heeft gelegen, zijn we dit seizoen inmiddels al een dikke twee maanden onafgebroken onderweg. Na 1,5 jaar zitten er niet alleen mooie doelpunten en acties opgehoopt in het lichaam van de voetballers, maar kennelijk ook veel frustraties. We zijn weer los(geslagen).
Helaas is het een beeld dat de eerste twee maanden van dit voetbalseizoen alweer veel terug is gekomen. Het geweld tegen scheidsrechters. Daar waar voetbalsupporters zich in en om stadions van betaald voetbalclubs momenteel wekelijks misdragen, kijk naar NEC, Vitesse, Heracles, Ajax, Feyenoord, FC Groningen, MVV en Roda JC, doet de rest in het amateurvoetbal goed hun best.
Ik som maar even een paar incidenten op die de afgelopen periode in mijn tijdlijn zijn verschenen. Een scheidsrechter wordt in elkaar gemept bij een duel van een seniorenteam van RCL tegen Katwijk. De scheidsrechter wil niet meer fluiten. In Arnhem werd een scheidsrechter bedreigd door supporters en staakte in de rust de wedstrijd. Bij MMO werd een scheidsrechter door een O17 team van Alphia geslagen en belaagd met zwaar vuurwerk. Dit werd overigens niet benoemd in de media, maar korte research leerde dat het om Alphia ging. Bij een wedstrijd in De Meern kreeg een scheidsrechter een kopstoot en afgelopen weekend werd een scheidsrechter van SV Nieuwkoop met naam en toenaam aangepakt op Facebook. Ga zo nog maar even door. Het rijtje kan nog een stuk langer worden.
Duidelijk is dat men flink wat frustraties heeft opgespaard in de afgelopen 1,5 jaar. Laten we dan de andere kant van de medaille eens gaan bekijken. Hoe wordt er ingegrepen door betreffende clubs en de KNVB? Meestal blijft het bij harde woorden, een schorsing en een boete. Foei, niet meer doen en succes weer op het veld. Respect heb ik dan ook voor de beslissing van Alphia om het eerder genoemde O17 team volledig op te heffen en alle leden te royeren. Dat zijn eindelijk eens maatregelen die passen bij dit soort acties. Klasse opgelost.
‘Een maand schorsing voor een knal voor iemands kanis? In het normale leven levert je dit een taakstraf op.’
Rick roept op tot zwaardere straffen vanuit Zeist
Dan de KNVB. Laat ik als voorbeeld eens een incident pakken dat ik zelf heb meegemaakt. Twee jaar geleden kreeg ik een mep van een O15-speler van Jodan Boys. De speler kreeg vier wedstrijden schorsing. Vier. Op het moment van de uitspraak had hij er al twee uitgezeten. Vier wedstrijden voor het slaan van een scheidsrechter. Het stoom schoot uit m’n oren toen ik het hoorde en het had een haar gescheeld of ik was aan het einde van het seizoen gestopt. Ook in de communicatie over de afhandeling van dit incident kwamen ze afspraken met mij niet na. Tegelijkertijd kijken ze er gek van op dat veel scheidsrechters stoppen, maar maken wel smakeloos reclame om nieuwe scheidsrechters te charteren: want het is zo leuk.
Bij andere sporten hoef je het überhaupt al niet eens te proberen om commentaar te leveren op de scheidsrechter. Bij sporten als rugby en waterpolo levert je het direct een kaart op. In het voetbal zijn we daarvoor al te ver gegaan en hoort het afzeiken en uitschelden van een scheidsrechter tot de orde van de dag. Spelers, publiek en stafleden.
De enige oplossing is nog harder straffen. Waarom schors je een speler een maand als hij iemand een knal voor z’n kanis verkoopt? In het normale leven levert je dit een taakstraf op. Een eeuwige schorsing is de enige oplossing. Dan denken gasten wel twee keer na voordat ze iets doen. En doen ze het toch? Ben je er daarna voor eeuwig van af. Gaan ze maar lekker tennissen of zo. Misschien moet de KNVB daar eens over nadenken en op die manier je scheidsrechters behouden. Hoeven ze ook minder nieuwe te zoeken…