Nu de laatste Europese avondjes in 2019 erop zitten komt er ineens een citaat van wijlen Rinus Michels opborrelen. Deze trainer wist eind jaren tachtig een heel land in extase te brengen door het winnen van de Europese titel. Het “Oranje Boven” en “We zullen het nooit nóóit meer vergeten” klinken eenendertig en een half jaar later nog na en brengt een lach terug. Toen we nog konden voetballen…
Het viel mij vooral op dat supporters van allerlei clubs de leedvermaak-modus weer hadden gevonden. Waar een groot voetballand, althans dat pretendeert men, klein in kan zijn. Hoe chauvinistisch we zijn op landelijk niveau, want dan zijn we één, hoe gekleurd de fans zijn als het om Europese wedstrijden gaat. En daar gaat het gruwelijk mis.
Het misgunnen van internationaal succes is vooral gemeengoed op sociale media. Je kunt Facebook niet openen zonder dat je door alle vooral grappig bedoelde statussen moet zien te wurmen. En dan natuurlijk de reacties. Men probeert continu de overtreffende trap te vinden om nóg gevatter te zijn dan de vorige opmerking. De plaatjes zijn ook snel gemaakt en gaan vooral op Twitter viraal. Het is een niet te stuiten fenomeen en ik moet schoorvoetend bekennen dat ik mij er ook wel eens aan bezondig.
‘Waar een groot voetballand, althans dat pretendeert men, klein in kan zijn’
André over het leedvermaak onder rivaliserende supporters
Gelukkig heeft iedereen een andere voorkeur en dat is maar goed ook. Want zonder rivaliteit geen competitie. Dat hoort ook zo. Alleen gaat men zó vaak de realiteit voorbij. De haat naar de ander lijkt soms sterker dan de liefde voor de eigen club. Hoe raar het ook klinkt: We hebben elkaar keihard nodig als het gaat om de UEFA-ranking. Want als de clubs namelijk met zijn allen goed presteren kunnen er meerdere clubs afgevaardigd worden in de Europese toernooien en dat levert weer extra impulsen én financiële mogelijkheden op. Dit zijn zomaar voordelen die ook jouw cluppie kunnen treffen.
Moeten we willen dat onze landskampioen vier voorronden moet spelen voor de sjampionnekliek of is het wenselijk dat alleen onze bekerwinnaar in diezelfde fase instroomt voor de Europa League? Dat scenario dreigt toekomst te gaan worden als we buiten de top twaalf van Europa vallen.
In liefde, oorlog en voetbal is kennelijk alles geoorloofd. Het is best amusant en pesterijtjes horen daar ook bij. Onder het mom van voetbalhumor wordt er uitgedeeld en geïncasseerd. Dat hoort er allemaal bij.
In de regio is het allemaal wat minder scherp. Men is wat directer in de communicatie en verschuilt zich niet achter een of ander profiel. Ons kent ons. Men komt in de kleinere buurtschappen elkaar vaak genoeg tegen. Je hoeft ook niet met iedereen vriendjes te zijn en dezelfde voorkeuren te hebben. Maar respect en toch enigszins binnen de fatsoensnormen lijkt mij toch wel het begin van alles. Gekscherend en satirisch mag allemaal best. Maar hou het leuk met zijn allen!
Fijne Feestdagen en tot in 2020!
Uw columnist
