In de vierde klasse B werd er aangevangen met dertien teams. Aanvankelijk zou men met de gebruikelijke veertien ploegen de competitie ingaan, maar Rijnstreek trok zich op het laatste moment terug, omdat het geen representatief elftal op de been kon brengen. Zo waren de ploegen veroordeeld tot soms een week gedwongen rust, waardoor de stand het gehele seizoen een scheef beeld gaf qua aantal punten en gespeelde wedstrijden…
Sportief nam eigenlijk in zijn geheel die kwalificatie van Rijnstreek over. Het was meer dan vaak puzzelen voor oefenmeester Cor Stoof. In een kleine club is het dan ook moeilijk zoeken om goede alternatieven te vinden voor de gaten die er ontstaan. Hierdoor werden er in de eerste vijf wedstrijden flinke nederlagen geleden, waarbij die tegen Alphense Boys wel erg in het oog sprong. Maar ineens was daar die gedenkwaardige 26 oktober op het Govert van Tilburg Sportpark. Eindelijk was er een verslaggever LIVE bij de wedstrijd met flitsen en prompt bleek dit te werken. Tegen toch wel een van de betere ploegen in deze klasse, Sportclub Woerden, werd een prachtige 3-0 overwinning behaald. Maar vier wedstrijden later waren de cijfers opnieuw onthutsend met nul voor en achttien tegen. Men had weer een succesje nodig en dat kwam er, al zal men met gemengde gevoelens terugdenken aan die derby. Zaterdag 7 december werd de wedstrijd tegen Zevenhoven na één helft gestaakt vanwege de barre weersomstandigheden. Op dat moment leidde Sportief met 2-1. Twee weken later kreeg deze wedstrijd alsnog zijn slot en werd de eindstand bepaald op 2-2… Het hoogtepunt van het seizoen van de klinkende 0-2 uitoverwinning bij VV Bodegraven. Eindelijk kwam men op vreemde bodem als winnaar van het veld en dat werd uiteraard op gepaste wijze gevierd.
De ploeg die vorig seizoen nog in de onderste regionen bivakkeerde en nu als een komeet omhoog is geschoten is het Zevenhoven van Chris Snatersen. Met de terugkeer van Marco Pellegrom en Jordy Aartman in de selectie werden twee sleutelposities weer goed bezet. Dat betaalde zich uit in een hecht collectief. In de eerste drie wedstrijden incasseerden de geel-roden geen enkele tegentreffer en maakte er zelf negen. Met negen uit drie reisden zij af richting Noorden, waar NSV’46 hen een warm onthaal zou gaan bieden. Qua veldspel had Zevenhoven recht op meer, maar daarvan zag men in de cijfers niets van terug. NSV’46 wist op de juiste momenten toe te slaan en bracht Zevenhoven zijn eerste nederlaag toe. Dat werkte nog even door in de hoofden, want een week later was SC Woerden met duidelijk cijfers de baas aan de Stationsstraat. Maar daarna hervond Zevenhoven zich door drie prachtige zeges op rij. Uit tegen Zwammerdam en VV Bodegraven werd gewonnen, maar hét duel waarover men in Zevenhoven nog altijd napraat was de thuiswedstrijd tegen Alphense Boys. Een collectief hechte thuisploeg hield de punten op zak met de kleinst mogelijke zege, maar op basis van karakter werd deze over de streep getrokken. Zodoende vond men zich terug op plaats twee achter het ongenaakbare SCH’44, dat maar liefst elf punten voorsprong had.
De Noordenaren hadden wel een bepaalde verwachting van dit seizoen, vooraf gezien. Men had de ambitie om richting de nacompetitieplaatsen te gaan spelen. Men begon aarzelend aan het seizoen. In een spectaculaire wedstrijd uit in en tegen Woerden speelde men met 3-3 gelijk. Men wist dat de Woerdenaren soortgelijke ambities hadden als NSV’46 en dus was deze uitslag niet eens zo beroerd. Een week later liet men het echt wél na om in Zwammerdam punten mee naar huis te nemen en moest een verlies incasseren. Een week later volgde het herstel tegen Zevenhoven, dat hierdoor tegen zijn eerste nederlaag aanliep. Dat herstel bleek echter van korte duur. Alleen tegen ROHDA’76 werd er op eigen veld nog een puntje gehaald, maar buitenshuis wilde het maar niet lukken om een overwinning mee naar Noorden te nemen. Hiermee is direct de angel genoemd, die een snelle terugkeer richting de derde klasse onmogelijk maakte. Want als je alleen de punten thuis weet te halen en uit ondermaats presteert kom je niet in aanmerking voor een hoge klassering. Men mag het zelfs flets en kleurloos noemen. Een zevende plaats met de kwaliteiten die men wel degelijk heeft is gewoon te mager. NSV’46 zal in het seizoen 2020-2021 moeten laten zien dat het recht heeft op een plaats in de bovenste regionen. Een mooie uitdaging voor de nieuwe hoofdtrainer Robert Swart…
Door: André van der Voort
Archieffoto: Kees Verhaar
