Nieuwkoop | Drie seizoenen lang speelde Marco Pellegrom in het oranje van Altior, daarmee promoveerde hij in twee jaar tijd van de vierde naar de tweede klasse en behaalde hij in de derde klasse zijn enige kampioenschap als senior. Daarvoor speelde de inmiddels 33-jarige Pellegrom al sinds zijn zesde in het geel van Zevenhoven. Deze zomer keerde hij terug op het oude nest. ‘Het voelt weer als vertrouwd, het clubgevoel komt altijd weer bij je terug.’
Clubgevoel
‘Ik heb er natuurlijk jarenlang gevoetbald en een uitstapje gemaakt vanwege werkomstandigheden doordat ik op zaterdag ging werken. De laatste tijd was ik weer vaker bij Zevenhoven te vinden, ging ik vaak weer even kijken. Ik vind het gewoon weer prettig om terug te zijn, alle mensen ken ik daar natuurlijk, het voelt weer als vertrouwd. Het is natuurlijk een hele andere lichting waarmee ik speel, maar het clubgevoel komt altijd weer bij je terug.’
‘Gekscherend werd ik op de eerste of tweede training al opa genoemd’
Pellegrom is de oudste en meest ervaren speler bij Zevenhoven
Tussen de jonkies
‘Gekscherend werd ik op de eerste of tweede training al opa genoemd. Sindsdien is dat nog steeds zo het geval, dat vind ik helemaal niet erg en ik kan er ook alleen maar om lachen. Het is effe wennen, want deze lichting is nog jonger dan waarmee ik bij Altior speelde, daar zaten nog iets meer ervaren jongens bij. Maar het zijn gelukkig wel jongens die ik allemaal al ken. Natuurlijk is het nu helemaal anders dan voorheen en ben ik nu zelf de meest ervaren jongen in het team.’
Wederopbouw Zevenhoven
‘Ik heb een goed gesprek gehad voordat ik kwam. Ik vind het belangrijk dat we met de club weer een klasse omhoog gaan en daarvoor moeten de jonge gasten een ontwikkeling doormaken zodat zij het uiteindelijk kunnen overnemen. Voor mij is het de taak om deze jongens te helpen bij hun ontwikkeling, soms neem ik iemand apart en geef ik iets bij ze aan. Gelukkig nemen ze dit van me aan en vinden ze het fijn om te horen. Je ziet ze ook groeien. Vorig jaar ben ik een aantal keer wezen kijken, was het soms een beetje onsamenhangend en wisten ze vaak niet wat ze moesten doen. Je ziet nu wel dat ze dingen leren, oppakken, slimmer worden en zich ontwikkelen. En dat is wel een taak waarin ik graag m’n steentje bijdraag, zeker als ik er straks een keertje mee stop.’
Kwaliteitsverschil Altior vs. Zevenhoven
‘Altior speelt natuurlijk nog steeds in de tweede klasse en heeft in dat elftal echt wel een aantal hele goede voetballers lopen. Dan noem ik de jongens van Van der Weijden (Ed en Tom, red.), wat ik echt hele goede voetballers vind. Maar ook Thijs Noordsij, die natuurlijk nog bij Zevenhoven heeft gespeeld, is daar nu erg belangrijk als aanvoerder, en in Jeroen Sassen hebben ze echt een goede keeper. Dus dat is kwalitatief een heel goed team, maar het is wel jong momenteel nu de meest ervaren jongens weg zijn. Bij de jongens waar ik nu mee speel hebben we ook een aantal ervaren krachten, zoals een Danilo Boon en Sjoerd Zuijdervliet. Dan zie je toch wel wat vergelijkingen, het is dan ook lastig te vergelijken denk ik. Ik denk dat allebei de clubs een hele goede mix hebben momenteel van steunpilaren met jonge talenten, en soms heeft dat wat meer tijd nodig. Dat zie je nu bij Altior, waarbij ze in de eerste paar wedstrijden geen punt pakken maar nu de laatste twee wedstrijden wel weten te winnen. Dat komt ook mede door de terugkeer van Ed, die gigantisch belangrijk is denk ik. Dat scheelt een slok op een borrel voor zo’n ploeg. Voor Zevenhoven is het gewoon van belang – met name omdat we niet zo’n hele brede selectie voor het eerste hebben in mijn ogen – dat iedereen ervoor zorgt fit te blijven en dat we daardoor het maximale eruit kunnen halen. We hebben heel veel jongens die op meerdere posities kunnen staan en met name de jonge jongens zijn gretig en daar ben ik wel blij mee.’
‘We werden in mijn tweede jaar vooral kampioen door te winnen tegen de kleintjes’
Pellegrom over het behaalde kampioenschap bij Altior
Drie seizoenen Altior
‘Toen ik kwam waren ze net gedegradeerd uit de derde klasse, wat ik wel heel jammer vond want ik was het liefst in de derde klasse begonnen eigenlijk. Het kwaliteitsverschil in de vierde klasse was groot, we hadden er een paar leuke clubs bij zitten zoals RKDES en Bernardus, maar we hadden ook clubs als GOL Sport en Leidse Boys die er echt geen hout van konden en dan win je daar met 11-1 van. Je moest ze spelen, maar je speelt ze liever geen eens, het was ook niet echt leuk. Ik vond dat we toen al een goed elftal hadden staan, maar je word dan tweede op één punt van Bernardus. Hierdoor promoveerden we wel direct automatisch door het stoppen van een aantal clubs die de overstap van de zondag naar de zaterdag maakte.’
‘Het jaar erna dus in de derde klasse, de klasse waar we op dat moment wel thuis dachten te horen. We hadden ook leuke clubs als tegenstander, een DIOS, Nicolaas Boys kwam erbij, RKDES en Bernardus gingen mee. We hadden heel veel clubs in de regio, wat ook wel heel veel bezoekersaantallen aantrok. Dan speelt zo’n seizoen zich af, we dachten dat de middenmoot prima zou zijn voor ons. Maar we gingen steeds meer winnen en dan ga je ineens heel anders denken, wordt de top drie ineens haalbaar, gaan we nog meer winnen, en ineens sta je eerste. Toen hebben we halverwege het seizoen de doelstelling toch maar bijgesteld en gingen we toch maar voor het kampioenschap. We werden dat jaar vooral kampioen door het winnen tegen de kleintjes, want tegen onze concurrenten hebben we eigenlijk maar één keer gewonnen. RKDES en Nicolaas Boys waren juist niet constant tegen de kleinere ploegen en daar verloren zij hun punten. Vaak viel het bij ons net de goede kant op, het zat ook wel mee. Maar het elftal dat er toen stond klopte gewoon van alle kanten. Je krijgt steeds vertrouwen als je wint, je groeit steeds meer naar elkaar toe. We hadden toen een hele belangrijke wedstrijd tegen RKDES om hen op vijf punten achterstand te zetten en die wonnen we daar met 1-2. Vanaf dat moment hadden we zoiets van “dit mogen we niet meer laten gebeuren”.
‘Vorig seizoen zag je heel goed het verschil tussen een derde en tweede klasse zondag, dat is echt wel een flinke stap omhoog. Toch hadden we een hele goede eerste seizoenshelft gedraaid, we stonden volgens mij vierde of vijfde toen we de winterstop ingingen. Maar je ziet wel dat we moesten aanpoten, het was echt wel een niveautje hoger met sterkere en betere tegenstanders om je heen. Na de winterstop werd het wel wat minder, je zag ons zakken op de ranglijst en moesten zelfs oppassen om geen nacompetitie voor degradatie te spelen. Maar gelukkig hebben we dat wel af kunnen wenden en ons gehandhaafd. Voor Altior was dat de eerste keer ooit dat ze zich minimaal een jaar gehandhaafd hebben op tweede klasse niveau en dat was voor ons ook wel een mooi streven om te bereiken.’
‘Ik heb altijd gezegd dat ik ooit wilde terugkeren bij Zevenhoven’
Pellegrom over zijn rentree in het geel en rood
De terugkeer naar Zevenhoven
‘Ik heb altijd gezegd dat ik ooit wilde terugkeren bij Zevenhoven, alleen wist ik nog niet wanneer dat zou zijn. Vorig seizoen besloten Anton den Haan en Mike Otto al snel om lager te gaan spelen en toen ging ik mezelf ook afvragen wat ik ging doen. Nog een jaar bij Altior in de tweede klasse blijven of was dit dan toch het moment om de stap terug te maken naar de club waar je begonnen bent. Mede doordat de ouderen bij Altior ervoor kozen om ermee te stoppen, was dit het voor mij het juiste moment om de stap terug te maken naar m’n oude club.’
De eerste periode bij Zevenhoven
‘Dat was een hele mooie periode waarin we heel veel mooie momenten hebben meegemaakt en waarin ik met heel veel goede voetballers hebben samengespeeld. Als je in de voorhoede met de gebroeders Van Zon mag voetballen, dan zit je sowieso in een gespreid bedje. We hebben heel goed gepresteerd, zeker in de beginjaren dat ik er heb mogen voetballen hebben we toch eigenlijk altijd wel meegedaan om een periodetitel in de tweede klasse. Hierbij zijn we natuurlijk ook een paar keer wat verder gekomen en hebben we wel wat finales mogen spelen hier en daar, daar heb ik het liever niet meer over qua uitslagen en dergelijke. Tegen SVL en Breukelen gingen we er kansloos vanaf en ook tegen Spijkenisse verloren we, maar dat zagen we wel als extraatje trouwens. Het blijft jammer dat we die periode niet hebben kunnen bekronen door een keer te promoveren. Maar de periode zelf was qua team en de jaren die we beleefd wel heel mooi.’
Stapje hogerop
‘Ik heb wel aanbiedingen gehad. In het jaar dat Renato Dijksterhuis destijds trainer was en we ook de finale haalden van de nacompetitie, toen heb ik voor het jaar erna aanbiedingen gehad van ARC en Noordwijk. Daar ben ik niet op ingegaan en daar heb ik eigenlijk ook niet zolang over hoeven nadenken. Ik had het eigenlijk hartstikke naar mijn zin en die stap hogerop hoefde niet van mij. Het voelde bij Zevenhoven gewoon prima, ik had het naar m’n zin, we speelden op een heel leuk niveau en hadden een mooi elftal. Ik had op dat moment helemaal niet zoiets van ik ga weg of ga het een keer proberen. Ik heb destijds wel een gesprek gehad bij Noordwijk, waarbij ze ook aangaven dat ik drie per week moest trainen en ze konden het me ook niet beloven dat ik in de basis zou staan. Toen heb ik er wel over nagedacht of ik dat wel zou willen om vier keer in de week naar Noordwijk te rijden en misschien negentig minuten op de bank te zitten of een half uurtje invallen. Ik wilde gewoon lekker elke week voetballen en bij Zevenhoven blijven.’
‘Als je in de voorhoede met de gebroeders Van Zon mag voetballen, dan zit je sowieso in een gespreid bedje’
Pellegrom speelde samen met heel veel goede voetballers
Sterke en zwakke punten
‘Koppen is voor mij vanaf de jeugd nooit wat geweest. Ik heb het wel graag willen leren, maar het is er nooit van terecht gekomen en dat gaat nu ook niet meer gebeuren. Ik ben wel vrij sterk aan de bal, iemand die een neusje voor de goal heeft, en heb het vermogen om iemand uit te kunnen spelen door middel van een actie. Dat zijn mijn drie sterkste punten. Mijn traptechniek is ook altijd wel goed geweest, ik kan wel een bal klaarleggen en af en toe een vrije trap erin schieten, maar die zijn de laatste tijd wel wat minder geworden haha…’
Medespelers en trainers
‘Toen ik bij het eerste kwam was ik achttien en kwam ik met jongens als Robert Plasmeijer en Jordy Zwart te spelen waarvan ik veel leerde. Ook leerde ik als aanvaller veel van Jens (van Zon, red.), naar hem keek ik altijd wel op, in de jeugd eigenlijk al. Dat ik daarna met hem mocht voetballen, en ook met Lennart, als je ziet met welk gemak ze voetballen, daar leer je wel van ja. Ik heb me wel aan die jongens kunnen optrekken, met name in aanvallend opzicht.’
‘Ik heb natuurlijk ook heel veel trainers gehad en daarvan opgestoken, zoals een Fokke van der Reijd, Dennis van den Ing en toch ook wel Dennis Sluijk, ook al is dat maar dat een jaartje geweest. Bij Sluijk vooral vanwege zijn trainingsstof, dat was dusdanig goed dat ik me daardoor wel gigantisch ontwikkelde. Op persoonlijk vlak had ik een hele goede band met Renato en ook met Pieter van Zoest, dit zijn de twee trainers met wie ik verreweg de beste klik had.’
Intersport Twinsport Topscorers Trofee
‘Het is altijd leuk om daarin zo lang mogelijk en zo hoog mogelijk mee te doen. Maar het is niet mijn einddoel om daarvan de topscorer te zijn. Het belangrijkste is om met Zevenhoven bij de eerste vier te eindigen en de nacompetitie te halen. We moeten met de club weer omhoog en uiteindelijk niet meer in de vierde klasse spelen, zeker na al die jaren dat we op het hoge niveau hebben gespeeld zijn we wel toe aan de derde klasse. Het belangrijkste voor mij is om met Zevenhoven dit seizoen te presteren en een hoger niveau te behalen. Als dit gecompenseerd kan worden met het maken van zoveel mogelijk goals zou dat alleen maar een mooi extraatje zijn.’
‘Het belangrijkste is om met Zevenhoven bij de eerste vier te eindigen en de nacompetitie te halen’
Pellegrom wil met Zevenhoven promoveren naar de derde klasse
Volgend seizoen
Inmiddels staat de teller bij Pellegrom op meer dan 250 competitiedoelpunten, maar waar gaat het eindigen? ‘Zoals het nu naar uitziet plak ik er nog wel een jaar aan vast, dat is wel de intentie in ieder geval. Zolang ik fit blijf en er plezier in heb blijf ik het liefst zo lang mogelijk door voetballen.’
Na het voetbal
‘Ik denk dat ik met name bij mijn zoontje Joël wat wil gaan doen. Ten minste, als hij het zelf wil, dat denk ik overigens van wel, maar het is natuurlijk even afwachten hoe hij het trainen vind en in de wedstrijdjes zal gaan doen. Vanaf januari gaat hij aansluiten bij de kabouters van Zevenhoven, dan zal ik daar sowieso wel bij aanwezig zijn. En als hij straks naar een jeugdelftal gaat, wat ouder wordt, dan denk ik dat ik sowieso ook altijd langs de lijn zal staan en wel leider zal worden. Ik zou het ook wel leuk vinden om een rol binnen de club te vervullen als jeugdtrainer of elftalleider, of wellicht een andere rol binnen Zevenhoven dat me aanstaat of me leuk lijkt.’
“Pellegrom’s Dreamteam”
Op verzoek van ons heeft Pellegrom zijn “dreamteam” samengesteld van spelers waarmee hij heeft gevoetbald. Dit heeft geresulteerd in de volgende 4-3-3 opstelling, waarbij hij voor slechts één speler van Altior een plaats in de basis heeft. Wel nemen er nog twee plaats op de bank. Opvallend is dat de meeste van de opgestelde spelers hun voetbalschoenen al hebben opgeborgen.
Doel: Danny van der Hoort
Verdediging (v.r.n.l): Koen Aartman, Robert Plasmeijer, Jordy Zwart, Mario van der Meer
Middenveld (v.r.n.l): Ed van der Weijden, Lennart van Zon, Roland Verlaan
Aanval (v.r.n.l): Jens van Zon, Wim van der Neut, Ivo van der Vlugt
Reserves: Jeroen Sassen, Marco Haveman, Anton den Haan, Niels van Leeuwen
Trainer/Coach: Renato Dijksterhuis
