Zelf fluiten. Of wedstrijd afgelast omdat er geen scheidsrechter beschikbaar is. Helaas komt dit beeld steeds meer voor. Zowel bij wedstrijden op hoger niveau, als bij clubs in onze gemeente. Het aantal scheidsrechters loopt steeds verder terug.
Het probleem van het tekort aan scheidsrechters is iets wat al langere tijd speelt. De coronapandemie heeft de situatie geen goed gedaan. Mensen zijn andere hobby’s gaan zoeken en blijven daar nu kleven. Veelal ook omdat het voetbal de afgelopen twee jaar steeds weer werd stilgelegd. De een na de andere oproep voor de zoektocht naar scheidsrechters door KNVB en clubs passeert de laatste maanden mijn scherm.
Een andere rol die meespeelt is het gedrag van spelers, staf en toeschouwers. Scheidsrechters hebben er geen zin meer in door wat ze wekelijks of regelmatig meemaken op het voetbalveld. Zelf heb ik nog plezier in het spelletje, maar ook ik denk regelmatig na over de vraag: waarom doe ik dit eigenlijk? Temeer als een aantal idioten weer een wedstrijd ontsiert hebben.
‘Zo moeilijk is het toch niet om een sukkel met een fluit te vinden?’
Rick ziet het aantal scheidsrechters steeds verder teruglopen
Bij veel clubs worden wedstrijden van de O8 t/m O10, die tegenwoordig op kwartveld spelen, aangegrepen om jonge jongens en meiden kennis te laten maken met het fluiten van een wedstrijd. Vaak ook omdat ze het zelf leuk vinden. Beschamend is het dan om te moeten constateren dat ik al regelmatig een aantal idiote trainers of toeschouwers aan heb moeten spreken op hun gedrag tegen een kind van dertien die daar voor zijn of haar plezier staat. Kennelijk willen we het niet leren met z’n allen.
Een scheidsrechter uit onze regio pakte het een keer anders aan. Hij ging voor de dug-out van een niet nader te noemen team staan en zei: ‘De manier waarop jullie je gedragen is de reden dat je volgende week geen scheidsrechter meer hebt.’ Laat die maar eens doordringen. Toen was dat succesvol, heb ik begrepen. Maar tegelijkertijd blijven we klagen als er geen scheidsrechter op het veld staat. Want zo moeilijk is het toch niet om een sukkel met een fluit te vinden?
Is het dan alleen een hondenbaan? No way. Gelukkig zorgt het merendeel van de teams voor leuke wedstrijden, ook voor scheidsrechters. Teams, spelers en toeschouwers met wie je kunt lachen. Op hoog en laag niveau. Voor mij bijvoorbeeld bij mijn eigen cluppie SV Nieuwkoop of bij Alphense Boys. Dat moeten we niet vergeten en dat zou juist ook de reden moeten zijn om die fluit (weer) op te pakken en lekker wedstrijden te gaan fluiten. Zoek het plezier op. En voor de teams: maak het ook plezierig voor de scheids, want alleen dan blijft de man met de fluit behouden. Om met de taal van een campagne van een tijdje terug van ARAG – Hoofdsponsor KNVB-scheidsrechters – te spreken: Does lief. Dankjewel.
