Dennis van den Ing, Trainer in overweging, 0172SPORT column, 0172SPORT

De strijd om het kampioenschap

We zien wekelijks in diverse competities de strijd om het kampioenschap, welke ploegen doen wat en wie krijgt aan het eind de bloemen. Het blijft een mooi en fascinerende strijd die wekelijks verrassingen opleveren, en wekelijks nieuwe kanshebbers krijgen of ploegen die afhaken. Welke speelwijze hanteren de diverse trainers en welke strategieën worden er toegepast of in een modern woord; welk gameplan staat centraal?

Zagen we vorige week zondag de titelstrijd in de Eredivisie spannend worden tussen Ajax en PSV, afgelopen week was het weer Ajax dat bijna de punten liet liggen tegen een tegenstander die eigenlijk niet wil voetballen. Was Go Ahead vorige week nou zo goed, of was Ajax zo slecht? Of was de spelopvatting (het gameplan) van RKC dit weekend zo goed uitgedacht? Wat ik er wel over kan vertellen is dat het niet altijd realistisch is hoe trainers denken om te gaan met diverse ploegen die niet willen voetballen. Ajax speelde afgelopen week met 21 spelers ver op de helft van RKC, er was dus voldoende ruimte voor een snelle counter. Als dit twee of drie keer lukt ben je spekkoper en kun je juichen als geen ander.

‘De langzaamste spits uit de Eredivisie kon met een broodje kroket in zijn hand vanaf de middenlijn vrij doorlopen en scoren’

Dennis stelt het gameplan van Ten Hag ter discussie

Waarom kiest Ten Hag voor deze manier van voetballen en waarom maakt men het veld niet wat groter, langer en gaat men tussen de linies spelen in plaats van alleen over de vleugels doorkomen met indraaiende voorzetten. Was het hierin niet beter geweest om Gravenberch samen met Berghuis en Klaassen op te stellen, zodat er meer lopende spelers in de as staan zodat de indraaiende ballen beter konden worden verwerkt voor de goal. Waarom kon de langzaamste spits uit de Eredivisie met een broodje kroket in zijn hand vanaf de middenlijn vrij doorlopen en scoren. Vreemd dat zelfs bij Ajax alle verdedigers bal georiënteerd voetballen, met andere woorden; ze kijken altijd naar de bal en scannen niet wat er in de omgeving voor gevaar dreigt. Sterker nog, ze staan niet eens opengedraaid zodat ze direct kunnen handelen om het gevaar eruit te halen.

Ook in de amateurklasse zien we de strijd om de kampioenschappen en hoe moeilijk het is als koploper om te winnen van ploegen die minder kwaliteit hebben. De geparkeerde bus – ons allen wel bekend – hoe ga je daarmee om, en hoe speel je tegen een tegenstander van hetzelfde of juist iets beter niveau? Hoe moeilijk is het om de discipline te behouden om in balbezit te blijven, geduld op te brengen aan de bal en minder risico te nemen maar de tegenstander van links naar rechts stuk te spelen. Welke amateurploegen zijn daartoe in staat, want er wordt over het algemeen veel te snel een risicopass gegeven omdat je zo graag wil scoren dat het balverlies oplevert. Als je met buitenspelers speelt worden deze ook vaak al vroeg op helft tegenstander aangespeeld om de back een overlap te laten maken.

Al met al is er nog voldoende stof tot nadenken hoe we wekelijks ons gameplan binnen de formatie kunnen aanpassen zodat we nog meer rendement kunnen halen uit onze spelers. Ik ben benieuwd welke ploegen de komende weken het verschil gaan maken in de diverse competities. Al is het contrast in de wereld op dit moment erg groot en leef ik erg mee met de mensen in de Oekraïne die van de één op andere dag in een horrorfilm terecht zijn gekomen. De druk waar deze mensen mee moeten leven is voor ons ondenkbaar en laten we hopen dat er snel VREDE komt in deze bizarre tijden.

Drie hardloopwedstrijden in september, Oranjeloop verplaatst

Gratis Sportspreekuur bij Bakker & De Vos