TAVV beleefde deze jaargang een droomseizoen. Als de coronacrisis geen roet in het eten had gegooid was de Ter Aarse club, dat met een voorsprong van maar liefst zeven punten fier bovenaan stond, afgestevend op het kampioenschap en een terugkeer naar de tweede klasse. De ploeg van Frenk van der Kleij verzamelde reeds twee periodetitels en was nog ongeslagen.
Het succes is te danken aan de breedte van de selectie, wat je vervolgens ook terugzag in de wedstrijden. Dorus Boddeke, Jeffrey Pieterse, Sebastiaan van der Voorn en Yannick Otto kwamen de club versterken. Er stond al een goede ploeg maar dit was net wat men nog nodig had om de volgende stap te maken. Ik zal er nu een aantal belangrijke pionnen uitlichten die mij zijn opgevallen dit seizoen.
In Ter Aar beschikt men, mijns inziens, met Edwin Pieterse tussen de palen over een echte puntenpakker. Een zeer betrouwbare doelman met goede reflexen én een goede trap.
Slechts zeven tegentreffers moest hij incasseren, dit is uiteraard mede te danken aan de uiterst solide verdediging waar Pieterse op kan bouwen.
Aan de rechterkant liep in de vorm van Kevin van Wijk een niet te stoppen opkomende rechtsback. Het is jammer dat hij komend jaar niet meer te bewonderen is want hij bracht menig tegenstander in de problemen met zijn niet te stillen loopvermogen. In het centrum heerst Lars van der Pijl, een echte aanvoerder.
Lars beschikt over een groot doorzettingsvermogen, is ontzettend gedreven en gaat hierdoor doorgaans voorop in de strijd. Met zijn overzicht en ervaring zorgt hij ervoor dat de laatste linie in positie blijft. Naast hem staat doorgaans Yannick Otto, de perfectionist in routinezaken. Otto gaat met standaardsituaties vaak mee naar voren en kopte uit een corner van Jeffrey Pieterse de belangrijke 0-1 binnen tegen de Oegstgeest. Als hij iets beter wordt in het positie kiezen in deze situaties gaat hij nog veel meer scoren, nu staat hij vaak al waar de bal gaat komen in plaats van dat hij er komt.
Chiel Konings en Jesse Modderaar strijden doorgaans om de positie aan de linkerkant. Konings is de teamspeler bij uitstek en kan daarnaast terugvallen op een prima trap. Modderaar is tweebenig, redelijk rap, lang en met zijn voetballend vermogen zit het ook wel goed. Een minpuntje is dat hij soms wat nonchalant is.
‘Boddeke, Pieterse, Van der Voorn en Otto was wat men nodig had om de volgende stap te maken’
De nieuwkomer zorgden voor een fris elan bij de ploeg van Frenk van der Kleij
Verdedigende middenvelder Randy Verwoerd vormt de buffer voor de verdediging, zit altijd overal tussen. Maakt vaak de keuze om in te zakken en zich bezig te houden met de opbouw van achteruit. Hierdoor hebben de backs de vrijheid om mee op te komen, links en rechts wisselen ze dat af, een erg sterk punt van TAVV.
Nieuwkomer en Nieuwkoper Jeffrey Pieterse is de man van de passing en dode spelmomenten. Pieterse is in staat het spel snel te verplaatsen en denk hierbij bijna altijd vooruit. Een vrije trap rond de vijfentwintig meter betekend met Pieterse achter de bal bijna altijd een doelpunt. Is het niet direct dan legt hij het leer wel op het hoofd van een medespeler. Maatje Sebastiaan van der Voorn heeft zeker potentie maar kwam mede door een knieblessure niet veel in actie.
Hetzelfde geld helaas voor Youri Looijestein, die weer minuten maakte na in oktober 2017 een zware knieblessure opgelopen te hebben tegen zijn oude ploeg Voorschoten. Hij is nog niet terug op zijn top maar dat gaat nog wel komen.
Voorin gaat er van de ervaren Yassine El Mariami, altijd dreiging uit. Hij is snel en mede door de offensieve impulsen van hem draaide TAVV de eerste helft van het seizoen zo goed. Yassine trok de gaten waar Dorus Boddeke optimaal van profiteerde. Steeds stond hij op de goede plek om zijn goaltjes mee te pikken. Een neusje voor de goal is dan ook zijn grootste kwaliteit. Jongeling Eric van der Hout, die ook minuten kreeg gaandeweg het seizoen viel me ook op. De spits heeft een meer dan prima lichaamsschijnbeweging en werd met de week beter. De blessuregevoelige Donny van der Neut is mits fit ook een versterking met zijn diepgang en loopvermogen voorin. Wel moet hij veel doelgerichter worden. Hij kapt en draait nog te veel en vaak de verkeerde kant op, verbetert hij dit zal hij ook meer gaan scoren. Mitchel Keijzer is al enkele jaren de vaste wisselspeler en had ook dit jaar weer weinig uitzicht op speelminuten. Vaak werd hij als pinchhitter gebruikt daar waar hij zelf liever op de rechtsbuitenpositie zijn kunsten vertoond. Is wel snel maar aan de bal veel te onrustig. Hij gaf vroegtijdig aan bezig te zijn aan zijn laatste seizoen.
Als laatste de trainer, Frenk van der Kleij. Op tactisch vlak is hij enorm goed. Daarnaast hecht hij als teamplayer aan eerlijkheid en duidelijkheid. Vanuit die kenmerken werkte hij aan een aanvallende speelstijl waarbij de spelers een zekere mate van vrijheid hebben binnen de tactische afspraken, taken en functies. Veel beweging zonder bal en overtuiging zijn karakteristiek voor de manier van spelen die hij voorstond.
Het blijft voor de Ter Aarders jammer dat men het seizoen niet bekroond zag met de schaal. Inmiddels heeft met een verzoek tot promotie ingediend, mocht aan dit verzoek gehoor worden gegeven denk ik dat TAVV zich in de tweede klasse prima weet te handhaven. Beslissen ze anders in Zeist gaat de ploeg volgend seizoen wederom van start als dé favoriet voor het kampioenschap in de derde klasse.
