Met zoveel takken van sport valt er tegenwoordig voor iedereen wel iets te kiezen, wat bij hem of haar past. Ongeacht het niveau of ongeacht hoe je er fysiek en mentaal aan toe bent; dat maakt allemaal niets uit. Voor iedereen is er wel een competitieve of recreatieve vorm toegankelijk. Hieronder gaan we wat dieper op de zaken in…
Als we kijken in het voetbal zijn er bijvoorbeeld aparte G-competities voor mensen met een verstandelijke of fysieke beperking. Dat is natuurlijk hartstikke mooi, maar daaraan kleven ook zaken die niet direct inzichtelijk lijken voor een ieder. Allereerst zijn de wedstrijden vaak tegen teams die niet direct om de hoek zitten, dus dat vergt enige organisatie en dus begeleiding van de spelers. Het vervoer naar de uitwedstrijden is er zo eentje. Er moet een busje gehuurd worden (kosten) want niet iedereen is bevoegd om met het eigen vervoermiddel te mogen rijden met deze doelgroep. Daarnaast speelt zich in de kleedkamer van alles af waarbij u misschien al een beeld heeft. Voordat de spelers het veld opkomen is er al een heel lang traject vooraf gegaan…
Nicolaas Boys heeft ooit een G-afdeling gehad, omdat de instelling in het dorp lag en men daar meer dan welkom was om te komen voetballen. Echter door bovengenoemde factoren werd dit geen succes. De bereidwilligheid was groot, maar bovengenoemde problemen dienden zich al snel aan. Men kon niet anders dan de stekker uit deze afdeling trekken, tot teleurstelling maar ook begrip van velen. Want ga er maar eens aan staan om dit iedere zaterdag opnieuw op te brengen en om een elftal op de been te krijgen moet je doordeweeks ook inspanningen verrichten om tot het gewenste effect te komen: De wedstrijddag en de daarbij horende faciliteiten.
‘Een G-competitie is natuurlijk hartstikke mooi, maar daaraan kleven ook zaken die niet direct inzichtelijk lijken voor een ieder’
André van der Voort – Columnist 0172SPORT
Het is natuurlijk heel makkelijk praten als je langs de zijlijn staat en niet in het veld. In mijn geval heb ik allebei de plaatsen gezien en meegemaakt. Twee jaar geleden heb ik mede de aanzet gegeven tot het organiseren van een aangepast darttoernooi, speciaal voor mensen met een verstandelijke beperking en mindervaliden. Een prachtig evenement, maar het kan nog véél mooier als er mensen (lees: bedrijven) geïnteresseerd zijn in jouw plannen en ambities. In een grote stad als Den Haag heeft men hiervoor een speciale stichting opgezet ter stimulering van de gehandicaptensport en met Hans Willink een initiator in huis om deze plannen te verwezenlijken. Willink de oprichter van deze stichting, is een energierijke man met veel ideeën en heeft vorig jaar zijn droom in vervulling laten gaan: Dissability Darts Invitational, een internationaal toernooi voor mindervaliden, de zogeheten “paradarters.” Het ironische van dit alles is dat Willink zélf gehandicapt werd, anderhalf jaar na oprichting van de Stichting Haagse Sportstimulering voor Gehandicapten. Het weerhoudt hem echter niet niet met het doorzetten van de plannen die er binnen deze stichting liggen. Overigens bij meerdere sporten…
Sinds twee jaar ken ik veel mensen uit deze wereld en het is een warm gezelschap. Respect hoe zij omgaan met hun beperkingen en hoe positief zij in het leven staan. Door hun sport bouwen zij een grote sociale kring op. Het begeleiden van deze mensen in hun sport door het stellen van haalbare doelen krijgt veel waardering, zo heb ik zelf ondervonden. Mensen zijn altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, ongeacht hoe en wie je bent. Waar het ene ophoudt, begint het andere. Op 25 mei aanstaande is er in de Lourdeskerk in Scheveningen opnieuw een uitvoering van de DDI. En uiteraard ben ik er bij. Al is het alleen maar om te zien hoeveel spelvreugde er is en hoe deze sporters een heus podium krijgen om hun kunsten te mogen vertonen, zoals het ook allemaal op televisie is te zien. De faciliteiten worden door Willink en de zijnen gecreëerd om hen de sterren van de dag te laten zijn. Hoe mooi is dat!
Het heeft weinig met onze regio te maken, maar moraal van het verhaal is dat sport verbroedert, socialiseert en een mooie plaats inneemt in de samenleving. Daar horen winnen en verliezen ook bij. Pierre de Coubertin sprak ooit de mooie woorden: ‘Deelnemen is belangrijker dan winnen!’ De Olympische gedachte, die deze lading volledig dekt…
