Terwijl het competitievoetbal door de coronamaatregelen op dit moment nog op z’n gat ligt, maar het misschien binnenkort weer gaat starten, kunnen we eens kijken naar hoe de KNVB op dit moment hun nieuwe pilot aanpakt in onze regio. Fasevoetbal. Het volgende project van speeltuin Zeist.
Even kort uitleggen. In West II, onze regio, is dit seizoen een pilot gaande bij het jeugdvoetbal. Fasevoetbal. De jeugd speelt meerdere fases. Bij de Onder 17 gaat het bijvoorbeeld om twee fases. Je speelt dan tot aan de herfstvakantie een fase van ongeveer zes wedstrijden om je niveau te bepalen. Dit is tegelijkertijd ook de bekerpoule. Bij de Onder 15 gaat het om drie fases. Twee fases van zes wedstrijden voor de winterstop en een halve competitie na de winterstop.
Het is een volgende stap in het project ‘Winnaars van morgen’, waaraan de KNVB sinds het missen van het WK 2014 aan werkt. Na het afschaffen van het bijhouden van uitslagen en standen bij de jongste jeugd is dit een volgende stap in het vernietigen van het competitiegevoel bij de jeugd.
‘Een gevoel van competitie is er niet en dat levert minder lol op. Of je nou eerste of laatste wordt’
De KNVB maakt er volgens Rick een geweldige puinhoop van
Zelf ben ik trainer van Nieuwkoop JO15-1 en dus heb ik te maken met deze pilot. Hoe ziet dit er dan voor ons uit? We begonnen het seizoen in de 1e klasse, in een poule van zeven teams, wat ook de bekerpoule voor moest stellen. Daar hebben we allemaal één keer tegen gespeeld. Doordat we na zes wedstrijden laatste waren geworden, werden we naar de 2e klasse geknikkerd. Daar kwamen we wederom in een poule van zeven. Een speelronde werd afgelast. Zodoende stonden we na vijf wedstrijden, aan het einde van de competitie, ongeslagen bovenaan. Het ongemak droop er vanaf bij de groep. Hoe noemen we dit dan? Kampioen? Na vijf wedstrijden is dat een beetje zwaar in de mond genomen. Poulewinnaar? Klinkt logischer, maar echt leuk is het niet. Vervolgens ook de twijfel of we nu weer naar de 1e klasse gaan, want de KNVB kijkt naar het niveau wat je in de eerste twee poules op de mat hebt gelegd. Je bent een half seizoen lang een proefkonijn om je niveau te bepalen. Een gevoel van competitie is er niet en dat levert minder lol op. Of je nou eerste of laatste wordt.
Inmiddels staat de tweede seizoenshelft voor de deur. Dat betekent voor ons nu een halve competitie. Dat zagen we wel zitten. Weer ‘gewoon’ in een poule van ongeveer tien teams, één keer tegen elke ploeg en dan aan het einde van de rit kijken waar we staan. Niets bleek minder waar. Daar waar we gelukkig in de 1e klasse zitten, zitten we in een poule van vijf teams. Daarbij zitten twee teams die we de vorige keer ook troffen in de eerste klasse (allebei bovenin geëindigd) en twee andere ploegen die ook meedraaiden bovenin de 1e klasse. Is ons niveau dan bovenin 1e klasse? Niet echt een conclusie waar je aan denkt na een eerdere laatste plaats.
Hoe dan ook. Een poule van vijf dus. Twee keer tegen elke tegenstander. Maar mede voor alle inhaal/bekerweekenden en vakantieperiodes, vallen er enorme gaten in ons programma. Zo komt het maar twee keer voor dat we twee weken achter elkaar een wedstrijd hebben. Er zijn zelfs periodes van twee of vier weken zonder wedstrijd. Sterker nog. We hebben net zoveel vrije weekenden als speelweekenden. Dat is toch niet iets waar je aan denkt als je gaat voetballen. Hoe mogen we het nu noemen als we bovenaan eindigen in een poule van vijf? Ben je dan kampioen? Ik voel het ongemak al opkomen als ik er aan denk.
Kortom, in mijn ogen maakt de KNVB er weer een geweldige puinhoop van. Laat ik wel wezen, ik ben er een voorstander van om in het begin van het seizoen in een poule van zes/zeven teams te kijken wat het niveau is, zodat je in een gelijkwaardige competitie kunt komen. Maak hier geen bekerpoule van, maar speel gewoon losse bekerwedstrijden. Een wedstrijd tegen één team. Winnen is door, verliezen is klaar. Direct een knock-outsysteem dus. Speel na die fase één grote competitie met een team of twaalf tot het einde van het seizoen. Twee keer tegen elke tegenstander. Dan heb je een competitie en dan kun je ook echt dat competitiegevoel krijgen. Want dit is net niks.