Zevenhoven | Afgelopen zaterdag namen Raymond Wens en Ruben Plaisier afscheid bij Zevenhoven in de thuiswedstrijd tegen Koudekerk. Twintig minuten voor tijd kregen beide heren een publiekswissel en werden zij bedankt voor bewezen diensten. Voor Wens was het pas zijn tweede seizoen in de hoofdmacht van Zevenhoven, echter heeft hij al een hele voetbalcarrière achter de rug…
De inmiddels 38-jarige Wens is namelijk aan zijn drieëntwintigste seizoen als selectievoetballer bezig. De meeste van zijn teamgenoten bij Zevenhoven moesten nog geboren worden toen Wens al in het eerste elftal van Sportief speelde. Samen met doelman Jeroen Heijman maakte hij op vijftienjarige leeftijd de overstap naar de selectie van Sportief. ‘We zouden eigenlijk in de jeugd blijven, maar de selectie werd vrij krap daar, eigenlijk moesten we toen dus wel over. We zijn meteen in het eerste begonnen, ik heb natuurlijk ook wel op de bank gezeten, maar Jeroen stond wel meteen onder de lat daar’.
Jarenlang bleef Wens de ‘Green White Army’ trouw, alleen CSW kon hem tweemaal verleiden tot een overstap. In totaal kwam hij vier seizoenen uit voor Combinatie Sportclub Wilnis, onder andere in de periode dat Dennis van den Ing (nu NSV’46, red.) er trainer was. ‘Samen met Cesar (De Kuijer, red.) maakte ik de eerste keer de overstap. Later ben ik nog een keer teruggegaan voor het tweede elftal om in de reserve hoofdklasse te spelen, waarvoor de toenmalige trainer me toen vroeg, dit heb ik een jaar gedaan’.
‘Volgens mij speelde hij gewoon op halve kracht, hij kon veel meer. Als we gingen afwerken op doel, kogelhard, alles ging erin’
Raymond Wens over zijn voormalig ploeggenoot Sergio de Windt
Twee seizoenen geleden besloot Wens voor de derde maal Sportief te verlaten, ditmaal was zijn overstap opmerkelijker. Niet alleen vanwege zijn leeftijd, maar ook omdat Zevenhoven in dezelfde competitie als Sportief uitkwam en je dus niet echt kon spreken van een stap vooruit. Nu houdt Wens het dus voor gezien, of toch niet…?
Het hoogtepunt
‘Dat is toch wel het kampioenschap met Sportief in de vijfde klasse. Ook de promotie van de vierde naar de derde klasse met Sportief via de nacompetitie een paar jaar geleden is een hoogtepunt. En natuurlijk het kampioenschap bij CSW in de derde klasse, een jaar nadat Van den Ing vertrokken was. In de tweede klasse kwamen er vervolgens wel wat spelers bij en toen heb ik niet echt kansen meer gehad. Misschien was ik ook niet goed genoeg, maar het had ook met geld te maken. Ik moest gaan zitten, want anderen kregen meer betaald en moesten spelen. Wij kregen ook wel wat aan vergoedingen, zo’n 1.250 euro per jaar, een schoenenbon en we waren contributievrij. Maar als je dan de bedragen van anderen hoorde, die zaten veel hoger…’
Het dieptepunt
‘In de derde klasse met Sportief ging het toch wel heel moeizaam. We gingen er meteen weer uit. Dit had wel met kwaliteit te maken, zeker voor de winter. Na de winter raakten we wat gewend aan het niveau, maar we kwamen gewoon tekort.’
‘Ze gaan tegenwoordig best wel makkelijk stappen op de vrijdag. Een drankje doen, weekendjes weg, vakanties…’
Raymond Wens over het verschil tussen vroeger en nu
De beste teamgenoten
‘Dat is toch wel in de tijd van CSW. Een Edgar van Schie, Mauricio Cabeza en Sergio de Windt (voormalig speler van onder andere Ajax en Juventus, red.) natuurlijk. Toen Sergio kwam zat ik vooral in het tweede, maar we trainden in die tijd wel met elkaar. Volgens mij ging ie gewoon op halve kracht, hij kon veel meer. Als je dat soms wel eens zag met afwerken op dat doel, kogelhard, alles ging erin. Ik zie hem nu nog wel eens fietsen in Mijdrecht, maar volgens mij doet hij helemaal niks meer…’
Twee seizoenen Zevenhoven
‘Ik kwam natuurlijk met Chris (Snatersen, red.) hiernaartoe en de randzaken zijn gewoon goed geregeld. Maar zeker in het eerste seizoen op de eerste trainingen dacht ik wel van “wow”. Ik had er meer van verwacht qua niveau. Je komt toch bij een Zevenhoven terecht dat jarenlang tweede klasse heeft gevoetbald en zelfs nog een paar jaar in de eerste klasse. Dan zie je toch een aantal jongens waarvan je denkt “die lopen wel heel ver achter”. Maar op een gegeven moment zag je wel dat we stappen gingen maken en ondertussen aardig waren gegroeid. Vorig seizoen was je wat ouder en wist je op het middenveld met Erik Luijben en Wesley Fransen precies wat we aan elkaar hadden en wat er moest gebeuren. Nu zie je veel meer wisselvalligheid, maar boeken we wel veel vooruitgang met die jonge gasten. Er moeten echter wel wat oudere gasten tussen blijven lopen, je moet ze wel blijven sturen.’
Toekomst Zevenhoven en Sportief
‘Zevenhoven moet snel weer een stabiele derdeklasser worden. Hopelijk kan Zevenhoven onder Chris volgend seizoen – ook voor hemzelf – om de prijzen gaan meedoen. Bij Sportief wordt het vertrek van Dirk (van den Haak, red.) natuurlijk wel een groot gemis. Ze gaan het ongetwijfeld wel weer oppakken, maar het bestaansrecht wordt natuurlijk ook steeds moeilijker…’
‘Misschien ga ik terug naar Sportief. Zonder voetbal gaat nog niet gebeuren, ik blijf sowieso voetballen’
Raymond Wens over zijn eigen toekomst
Grootste verschil tussen vroeger en nu
‘Ze gaan nu best wel makkelijk op de vrijdag stappen. Een drankje doen, effe dit, de weekendjes weg, vakanties… Iets wat ik nu zelf ook doe, maar toen ik die leeftijd van die gasten had prakkiseerde ik er niet over om wat te missen en wilde er gewoon altijd bij zijn. Dit zie je nu overal overigens. Een ander groot verschil is de jonge jongens die bij één komen, een keer wissel komen zitten en meteen beginnen “trainer, volgende week ga ik echt niet de hele wedstrijd meer zitten, dan ga ik wel in twee spelen”. Vroeger waren we blij dat je erbij zat, al moesten we de hele wedstrijd zitten, je wilde gewoon in één spelen. Dat mis je tegenwoordig ook steeds meer. Willen ze wel echt in één spelen? Het lijkt ze allemaal niet uit te maken. En willen ze wel echt in de tweede klasse voetballen, of spelen ze liever onderin de derde of vierde klasse? Dat zijn wel de verschillen tussen vroeger en nu. Natuurlijk willen ze wel, maar wij gaven er toen veel meer voor denk ik. Het moet nu allemaal makkelijk gaan.’
De toekomst van Raymond Wens
‘Misschien ga ik terug naar Sportief, maar dan wel met de afspraak om niet altijd twee keer te trainen. En ik kan ook niet elke zaterdag meer voetballen. Maar wat er allemaal mogelijk is en kan weet ik allemaal niet. En anders wordt het misschien toch wel een lager elftal of iets. Zonder voetbal gaat nog niet gebeuren. Het is gewoon dat m’n vriendin ook meer zaterdagen voor haarzelf gaat krijgen. Zolang ik met haar ga ben ik altijd hele zaterdagen weg. Toen die kleine er nog niet was maakte het niet uit en konden we beiden onze eigen gang gaan. Maar nu is die kleine er en die heeft natuurlijk ook gewoon de aandacht nodig. Maar sowieso blijf ik voetballen.’
